Lada Cechowa cechu ciesielsko-murarskiego. Okres międzywojenny.

  Ciężko jest robić wszystko na własną rękę, czyli na własną odpowiedzialność. Łatwej zjednoczyć się w grupę osób podobnego zawodu. Takie zrzeszenie ludzi nazywamy Cechem.

  Taki cieśla na przykład, który trudnił się budową dachu, gdy zjednoczył siły razem z innymi z tego samego zawodu, mógł kupić razem z nimi materiały albo uczyć nowe osoby jak zostać doskonałym cieślą.

  Najważniejsze osoby w danym cechu wyznaczały zasady pracy w swoim zawodzie. To taki kodeks - co wolno, a czego nie. Różne grupy rzemieślników chciały mieć wspólną siedzibę, czyli miejsce, gdzie mogliby się spotykać i z tego względu wybudowali piękny i duży budynek przy ulicy Belwederskiej (czyli obecnie Złotnickiego).

  I stamtąd pochodzę właśnie ja, a także wiele pieczątek, stempli i fotografii.

  Nazywam się Lada Cechowa. Najważniejsi zarządcy cechu, trzymali we mnie skarby, którymi były dokumenty, pieczęci, ważne księgi, a nawet pieniądze.

  Budynek ten powstał w 1913 r., a najstarszym cechem w Zduńskiej Woli był Cech Tkaczy, który powstał w 1816 r.


Gospoda pn. “Weber”, mieszcząca się w Alejach Kościuszki, należąca do Cechu Tkaczy. Początek XX w.


Zarząd Resursy Rzemieślniczej. 23 lutego 1913 r.




Powrót

Patroni